یکی مثه هیچ کس

این وبلاگ یه جای دنجه برا گفتن حرفاهای دلم البته بعضی شون!

یکی مثه هیچ کس

این وبلاگ یه جای دنجه برا گفتن حرفاهای دلم البته بعضی شون!

کفش کهنه!

 

وقتی به کفش کهنه ات نگاه میکنم  

 به کفشی که مشخصه چندین بار دوخته شده 

 ناخود اگاه چشمم به کفش خودم می افته. 

 به کفشی که هرگز دوخته نخواهد شد 

 اون موقع دلم یه جور خاصی میگیره.  

دلم میخواست تو هم داشتی تموم اون چیزایی که من دارم. 

 یا کاش من هم نداشتم اون چیزایی که تو نداری.  

تا دیگه مجبور نبودم  این احساس بد و هر روز تجربه کنم!  

 

 

 

نظرات 2 + ارسال نظر
سحر چهارشنبه 21 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 10:24 ب.ظ http://mahboben.blogsky.com

سلام
واقعاْ احساس خوبی داری
حضرت امیر المومنین علیه السلام فرموده اند که هر چه برای خود میپسندی برای دیگران هم بچسند و هرچه را برای خود نمی پسندی برای دیگران هم مپسند.
خوشبحالتون
امیدوارم یه روزی بیاد که همه عدالت رو احساس کنند.
عیدتون هم مبارک

آره.
منم یکی از بزرگ ترینم آرزوهام همینه.
امیدوارم واقعا اون روزو با چشمام ببینم.
مرسی .عید شماهم مبارکتون باشه انشاالله.

اشکان پنج‌شنبه 22 اسفند‌ماه سال 1387 ساعت 01:52 ق.ظ

آه ، قلبم به درد آمد ، شما دهه شصتی ها چقدر مهربان و دل نازک هستید ...

آره.
فکر کنم تنها این خصوصیتمون مشترک باشه با شما پنجایی ها !
البته امیدوارم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد